Door de vakantie is het alweer even geleden dat ik van mij heb laten horen, vandaar de titel ‘teken van leven.’ Want ja, ik leef nog 🙂 De vakantie was heerlijk (op een flinke verkoudheid na, het wordt hier immers winter..). Mijn ouders hebben in een paar dagen Grootfontein kunnen zien waar ik woon en een beetje kunnen zien wat ik hier doe. We hebben daarna ook nog samen een reisje gemaakt. We zijn naar de Victoria Falls geweest…
En daarna terug gereden door de voormalige Caprivistrook, langs Mamili Parc,
via mijn oude plekje aan de rivier (NB. oude foto..),
weer terug naar Grootfontein. Daar heeft mijn vader in Blikkiesdorp nog een paar brillen aangemeten bij de mensen. Erg leuk weer om te doen! Ik zal er bij mijn volgende blog een paar foto’s van bij doen.
En binnen no-time was het alweer tijd voor afscheid. Niet wetende wanneer we elkaar weer zullen zien, is dat best even slikken. Maar gelukkig kon ik meteen weer lekker aan de slag, want de scholen waren al weer begonnen, de nieuwe vrijwilligers uit Nederland stonden al bijna op de stoep en er komt weer een trainingsweek in Okahandja aan waar ik nog het een en ander voor moest regelen. Volgende week is het al zover, dus komende zondag zal ik mij met de zes onderwijzers weer opvouwen in een van de taxibusjes en afreizen richting Okahandja waar we de vervolgtraining zullen volgen. Ik heb er zin in! Na die week zal ik jullie weer verblijden met een nieuwe blog.
Voor nu: zegen vanuit Namibia!
Liefs!
lisettenamibie 