En zo is het nieuwe jaar al weer een tijdje aan de gang. Met de jeugdclub ben ik weer begonnen met dezelfde groep tieners als vorig jaar. We zijn bezig geweest met lessen over het thema Wie is Jezus. Het is eigenlijk een youth alpha les, maar ik heb hem uitgesmeerd over een paar weken, om er dieper op in te kunnen gaan. We hebben gekeken naar wat Jezus de mensen leerde, Zijn wonderen, Zijn karakter, de profetieen die Hij heeft vervuld en naar Zijn opstanding. Erg leuk om te doen!

Omdat het ook een begin van een nieuw schooljaar was, hebben we als Philadelphia de tieners van de jeugdclub weer kunnen helpen met schoolspullen. Ze hebben allemaal een lijstje gemaakt van de dingen die ze nog nodig hadden en voor een bepaald bedrag per kind, konden we dit toen aan hen geven. Is altijd best een werk om te doen, maar zo mooi dat het kan.

Een meisje waarmee ik ook wiskunde doe, had onder andere een liniaal gekregen. Toen we een keer na jeugd club wiskunde deden, moest een ander meisje een lijn trekken in een grafiek. Dus ik vroeg of ze een liniaal mee had. Nog voor ze kon antwoorden, hoorden we een geluid alsof er een zwaard getrokken werd: de bewuste liniaal werd met een dramatisch gebaar uit haar tas getrokken. Ze mocht die wel gebruiken. We moesten zo lachen om dat geluid, het klonk echt als een zwaard. Een andere keer hing hetzelfde meisje, voor we begonnen, een beetje in haar stoel. Dus toen zei ik grappend tegen haar: zit rechtop, we zijn hier voor wiskunde, niet om te chillen. Toen wees ze naar haar t-shirt, wat ik nog niet gelezen had. Daar stond op: I’d rather be chilling. Weer lekker gelachen. Maar toen uiteindelijk wel wiskunde gedaan. Venn diagrammen om precies te zijn.
Het groepje met Pastor Gert…, moet ik inmiddels een andere naam geven. Heel even leek het erop dat Pastor Gert toch niet zou weg gaan, want hoewel hij gezegd had dat hij de eerste week van december zou gaan, was hij er eind januari nog steeds. Maar, toen gebeurde het toch… En nou is zijn plek over genomen door twee pastoren. De hoofdpastoor is Pastor Collin. Hij is een beetje op de achtergrond betrokken bij het groepje. En dan is er Pastor Joseph, hij maakt het eten, zit met de kinderen wanneer er geen groepje is, en helpt soms ook bij het groepje. We moesten een beetje aanpassen (de kinderen nog steeds) aan dat het nu iets anders gaat. Maar. Sommige dingen veranderen blijkbaar nooit. De kinderen houden van routine: van het begin af zijn we begonnen met liedjes zingen en een tijd lang hebben we elke keer dezelfde 4 liedjes gezongen. Ik had ze uitgeschreven op van die flip-chart papieren (ook al kunnen ze niet lezen). Dus we stonden dan altijd als groep voor het papier en zongen dat lied. Dan liepen we naar het volgende papier, zongen dat lied, enz. Zoals het maar gaat, vallen die dingen er een keer af. En later was er ook een soort lap voor die hele muur gehangen. Dus de liedjes zijn niet meer zichtbaar of weg. Maar nog steeds staan we als groep voor de plek waar het lied ooit gehangen heeft. De pastor wijst naar de plek op de muur, waar niks hangt/niks te zien is, hij telt tot drie en we zingen het lied. De verwarring onder nieuwe kinderen is soms duidelijk zichtbaar. Een keer was er een meisje die met haar rug naar het denkbeeldige papier stond. Maar ze werd al snel omgedraaid door een van de oudgedienden 😊 Na devotions doen we vaak een kringgesprek, waarin we Engels oefenen. Dus dan vraag ik bijvoorbeeld wat voor dag het is. Ik leer ze ook om hun vinger op te steken, en wachten op hun beurt. Toen ik een keer vroeg, what day is it today? Stak een jongetje (die altijd best stout is) heel enthousiast zijn vinger op (met dat vinger-opsteek-geluid dat kinderen altijd maken). Dus toen ik zei Rivaldo, what day is it today? Zei hij vol overtuiging: yesterday! Hihi lief toch.
Uiteindelijk is het gelukt om de kinderen die de schoolgaande leeftijd hebben, in de special class te krijgen. Ze gaan daar nu 3 keer per week in de middag naartoe. Daar leren ze lezen en als alles goed gaat, kunnen ze dan volgend jaar instromen in het reguliere onderwijs. Tot nu toe vinden ze het (tot mijn opluchting) nog erg leuk om naar school te gaan en laten ze me vol trots de schriften zien waar ze +/- 100 keer hun naam hebben geschreven om te oefenen. Pas vertelden ze me dat ze aan de andere kinderen in die klas de liedjes hebben geleerd die we altijd bij ons groepje zingen. Goed bezig dus 😊

We doen nou met ons groepje ook de zondagschoollessen van OCC (Operation Christmas Child). Met het OCC team hebben we 3 zaterdagen training gegeven voor de mensen die deze lessen gaan doen. Dat was best intensief, want we moesten er om 8 uur zijn en waren dan pas tegen 15 uur weer thuis. Maar het was ook leuk en mooi om te doen. Op deze manier gaan vele kinderen het evangelie horen en meer over Jezus leren en hoe ze Hem kunnen volgen. De eerste onderwijzers zijn al begonnen met hun lessen.


De kleuterscholen en soepkeukens zijn ook weer begonnen. Ik ben zo trots op de onderwijzers. Ze houden zo goed vol. In de jaren met corona was het best moeilijk geweest, maar dit jaar lijkt het of er in ieder geval weer meer kinderen naar school komen. Wat goed is. Zo krijgen meer kinderen een goede basis voor ze naar de basisschool gaan.


Hartelijk dank voor al jullie ondersteuning op wat voor manier dan ook. En voor de donateurs, ik denk dat de meesten van jullie zijn “meeverhuisd” naar de nieuwe bankrekening. Erg lief!
Om af te sluiten: Een jongen van mijn groep zegt altijd als we klaar zijn met het bijbelverhaal, uit zichzelf. “God is good”, waarop de rest antwoordt, “all the time.” Dan zegt hij: “and all the time” waarop de rest dan weer zegt: “God is good.” En zo is het.
Liefs!